दो0- देखि बुद्धि बल निपुन कपि कहेउ जानकीं जाहु ।
रघुपति चरन हृदयँ धरि तात मधुर फ़ल खाहु.।। 17 ।।
चलेउ नाइ सिरू पै ेउ बागा । फल खाएसि तरू तोरैं लागा ।।
रहे तहाँ बहु भट रखवारे । कछु मारेसि कछु जाइ पुकारे ।।
नाथ एक आवा कपि भारी । तेहिं बसोक बाटिका उजारी ।।
खाएसि फल अरू बिटप उपारे । रच्छक मर्दि मर्दि महि डारे ।।
सुनि रावन प ए भट नाना । तिन्हहि देखि गर्जेउ हनुमाना ।।
सब रजनीचर कपि संघारे । गए पुकारत कछु अधमारे ।।
पुनि प यउ तेहिं अच्छकुमारा । चला संग लै सुभट अपारा ।।
आवत देखि बिटप गहि तर्जा । ताहि निपरति महाधुनि गर्जा ।।
